- Таны ээж “Онги гол”-ыг бохирдуулсан алтны уурхайн хаягдалтай усыг ууснаас хордож нас барсан гэдэг. Мөн хүү тань мөн л уснаас хордож өвчилсөн гэдэг. Тэгэхээр ээжийнхээ амь нас, хүүгийнхээ эрүүл мэнд  хохирсон асуудлаар нэхэмжлэл гаргасан уу? - Энэ асуудал бидний явуулж байгаа үйл ажиллагаан дотор нь явж байдаг. Яг ээж, хүү гээд ярихаар явуулж байгаа үйл ажиллагаа, тэмцэл маань хувь хүний асуудал юм шиг болчихоод байдаг. Энэ асуудалд миний ээж, бага хүү хамаатай юу гэвэл хамаатай. Манай сум Онги голын хөвөөн дээр байдаг. Гол урсаж байгаад хатахаар нь хуурай сайр үлдэнэ ээ дээ. Тэгээд усгүй болсон хүмүүс хуурай сайраа ухаж худаг гаргасан юм. Тэндээсээ саваараа хугтаж авдаг. Жишээ татаад хүмүүст ойлгомжтойгоор ярихад “Сургуулийн хүүхдүүд 10 бидоноор усаа аваад явдаг шүү дээ. Тэд шууд яваад харьчихалгүй замдаа савтай усаа тавьж амардаг. Тэгэхдээ савтай усаа тавьж байгаа газраа нарийн шинжлэх боломжтой. Иймээс янз бүхийн бодистой газар тавьчихдаг. Дараа нь нөгөө саваараа худгаасаа усаа хутгаж авна ш дээ. Тэгэхээр савны ёроолд наалдсан бодис ус руу орж үүний улмаас олон хүүхэд шар өвнөөр өвчилсөн. Ер нь уул уурхайн компани химийн хортой бодисоо хяналтгүй хаа хамаагүй хаяснаас үүдэн олон хүн хохирч байна.

- Хохирогч болчихоод байгаа хүмүүсийн талаар ямар арга хэмжээ авч байна вэ? - Бид нэхэмжлэл гаргах гээд хэдэн жилийн өмнө явсан. Хүмүүс хуулинд итгэх итгэлгүй болж хандлага нь өөрчлөгдсөн байна. Гэтэл хүмүүсийн энэ хандлага их саад тээр болсон. Тэд хэлэхдээ “Бид хохирсон тэгэх ёстой” гэчихээд нэхэмжлэгчээр яваад баримт бичгээ бүрдүүл гэхээр явдаггүй.