Ерөнхий сайд асан П.Жасрай “Говь-Алтай аймаг бол Монгол Улсын хөгжлийн задлаагүй үүц” хэмээн хэлж байсан удаатай. Алсын тэр аймаг зөвхөн өөрийгөө бус Монгол Улсыг тэжээх нөөц баялагтай гэдгийг хэлсэн хэрэг. Харин энэ үүцэд санаархагчид ил цагаан болсныг жишээ баримтаас харж болох аж. Засгийн газрын Хэрэг эрхлэх газрын дарга Ч.Сайханбилэг өнгөрсөн онд Говь-Алтай аймгийн Засаг дарга Ш.Амгаланбаярт албан бичиг илгээжээ. Уг бичгийн гол санаа нь Говийн их, бага дархан цаазат газрын зарим хэсгийг улсын тусгай хамгаалалтаас гаргах аж. Тэгээд ашигт малтмал эрж хайж, ашиглах юм гэнэ. Хэтэрхий их санаархал гэдгийг хэн хүнгүй хэлнэ байх. Өөрөө ч бай, өрөөл нэгний гар хөл ч бай хайрлана, хамгаална гээд дархалсан газарт шунаж байгааг энгийн зүйл мэтээр орхиж болохгүй. Эрх мэдэлтэй, төрийн албан тушаалтай болохоороо л дур зоргоороо аашлах ёсгүй.
6
Ч.Сайханбилэгийн албан бичиг илгээж, тусгай хамгаалалтаас гаргахыг хүссэн газар нь Говь-Алтай аймгийн Эрдэнэ, Цогт сумын нутаг дэвсгэр. Энд Хатан суудал, Талын мэлтэс нэртэй алт, хүдрийн орд бий. Юу хүсч, юунд санаархаж байгаа нь тодорхой. Алтыг нь авч авдрыг нь хаясан газар Алтайд цөөнгүй бий.Тэдний тоог нэмж, Монголд төдийгүй дэлхийд данслагдсан газар нутагт санаархаж буйг асар их ашиг, эрх ашиг гэж харахаас өөрцгүй.
6
Говийн их дархан цаазат газар нь хэмжээгээрээ дэлхийд тавд бичигдэж, олон улсын шим мандлын сүлжээнд бүртгэгдсэн үржил шимтэй нутаг. Тиймээс ч энэ нутаг дэвсгэрт Монгол Улсад төдийгүй дэлхийд ховордсон ан амьтад идээшдэг. Мазаалай, хавтгай тэмээ, баавгай, хулан, хар сүүлт, зээр, цоохор ирвэс, аргаль, янгир зэрэг нэн ховор, ховор ангилалд багтсан ан амьтдын өлгий нутаг. Эрх мэдэлтний тусгай хамгаалалтаас гаргахыг хүсээд байгаа Хатан суудал, Талын мэлтэсийн орд газар нь дэлхийд хаана ч байхгүй мазаалай баавгай, хавтгай тэмээний тархац нутагт хамаардаг. Говь-Алтайн төдийгүй Монгол Улсын байгалийн үүц гэсэн үг.
Харин энэ газарт ашигт малтмал хайж, олборловол юу болохыг мэдэх ч мэдээгүй царайлан улайрах нь утгагүй хэрэг. Ан амьтан дайжих, цаашлаад устах аюулд хүрнэ. Ухаж сэндийчиж, ус нь татарсан газрыг үл ойшоодог юм гэхэд ан амьтдыг хайрлах ёстой. Ховордсон, хаана ч байхгүй гэж хэлж тайлбарлаад байхад ханцуй шамлан дайраад байвал юунд хүрэхийг төрийн ухаантнууд мэдэж буй биз. Ер нь тэгээд газар нутгийг яг яах гэж тусгай хамгаалалтад авдаг юм бэ. Хүссэн цагтаа хамгаалалтаас гаргаж, онгичих гэж лав биш гэдгийг хэлэх хүн захаас аваад зам дүүрэн бий.
В.Хэрлэн