Хижээл насны хоёр эрэгтэй. Нас ойролцоо, намба адил. Үл ялих шалтгаанаар маргалдсанаас өнөөдөр шүүхийн өмнө дуудагджээ. Хэн хэн рүүгээ харахыг ч хүсэхгүй байгаа нь илт.  Нэг нь “яллагдагч” нөгөө нь “хохирогч” гэсэн ширээний ард цомцойн сууна. Хуруу, гараа оролдоно. Хумсаа хазна. Яг л бөмбөгөө булаацалдан муудаж ижийдээ загнуулсан багачууд адил.

Үнэт эдлэлийн дэлгүүрт ойролцоо лангуу түрээслэдэг дээрх хоёр 2019 оны нэгдүгээр сарын 6-ны өдөр орох, гарах гарцаа “булаалдаж” маргаан дэгдээжээ. Маргаан нь зодоон болж харилцан бие биенээ цохилцоод авч. Зодоон ширүүсч шүүх, цагдаад ч тулж.

Эцэст нь хохирогч гэх эрэгтэйн нүдний ухархайн дотор хана гэмтэж мэс засалд оржээ. Мэс заслаас хойшхи таван сарын дараах байдлаар түүний зүүн нүдний хараа 0.95 хувиар буурсан, нүд байнга анивчиж, хөндлөн торлогууд үүссэн. Доргилтоос шалтгаалсан байж болзошгүй шилэнцэрийн хөвөлт үүссэн гэх онош тогтоогджээ.

Хохирогч асуудлыг эр бяраар шийдчих гээд байдаг хэнээс ч, юунаас ч айдаггүй гүндүүгүй монгол эр. Өнөөх нь харин бууж өгөх дургүй хортой, шартай цөс ихтэй монгол. Тэр хүний нүд гэмтээсэндээ гэмшсэн нь үгүй. Угаас бүр гэмтээгээ ч үгүй гэх бодол тээж суусан бололтой “Энэ өөрөө асуудлыг эхлүүлчихээд намайг зодсон гээд байгаа юм” гээд үргэлжлүүлэн гомдоллох гэсэнд шүүгч “Энд гэм буруугийн асуудлыг ярихгүй” хэмээснээр буцаад суув.

Яллагдагчийн өмгөөлөгч маргааныг хохирогч өөрөө эхэлсэн, мөн тус дэлгүүрийн эзнийг хариуцагчаар татах ёстой хэмээн үзэж хэргийг прокурорт буцаах хүсэлт илэрхийлэв. Хохирогчийн өмгөөлөгч ч нэмэлт шинжилгээ хийлгэх хүсэлт илэрхийлсэн.

Хуралдаан завсарлаж, шүүгч шийдвэрээ гаргалаа. Өмгөөлөгчдийн хүсэлтийг хүлээн авах боломжгүй гэж үзэн яллагдагчийг шүүхэд шилжүүлэх захирамж гаргав. Шүүх хуралдааныг 2019.07.02-ны 13.30 цагт хийхээр товлосноор шүүхийн урьдчилсан хэлэлцүүлэг дууслаа.

Хүүхэд биш дээ. Эвээр асуудлаа шийдэж болох байтал нударга зөрүүлж нэгнээ гэмтээгээд өнөөдөр шүүхийн өмнө “Энэ өөрөө эхэлсэн” гээд сууж байгаа энэ хоёр уг нь үр хүүхэд, ирээдүй хойчдоо үлгэр дуурайлал болохуйц насныхан. Ямар ч асуудал байлаа нэг жаахан уужуухнаар сэтгээд “Хөгшөөн” гээд гар бариад эвлэрчихсэн бол өнөөдөр энд ингээд цаг, заваа үрээд суухгүй байв.

Ухаан дутсан газар уур ноёлдог гэдэгдээ...Нударгандаа биш сэтгэлдээ хүчтэй амьдрахсан. Иймхэн алдааны ард ямархан хувь тохиол хүлээж байдгийг ухааруулахыг, ахиад олон залуус ааг омгондоо багтаж ядахдаа алдах вий гэхээс энэхүү тэмдэглэлийн зорилго оршив.

ҮРГЭЛЖЛЭЛ БИЙ...

Г.Тэгшсүрэн