Долдугаар сарын 1-ний хэрэг дөрвөн жил орчим үргэлжлэсний эцэст цагдаагийн байгууллагын удирдлагууд  шүүхээр шийтгүүлж байна. ЦЕГ-ын дарга асан Ч.Амарболд нарын удирдлагуудаа хэцүү нэртийнд хүргэхээр цагдаа нар  эмнэлгийн гадна хоёр өдөр дараалан хамгаалалтад гарч байгааг харлаа. Улстөр, өс хонзон, турхиралт шингэсэн маш том чулуу цагдаагийн удирдлага, цагдаа нарын дунд унаж асар том ангал үүсгэчихжээ.Сонгуулийн дараах хар өдөр үүрэг гүйцэтгэснийхээ төлөө олон арван цагдаагийн албан хаагч гэмтэж бэртсэн, нас барсан, шүүхээр шийтгүүлж хохирч байгаа тухай өнөөдөр хэн ч ганц үг ганхийсэнгүй. Үймээнд оролцож чулуу шидэлцэж, өдөөн турхирч, эмх замбараагүй байдлыг гааруулж дайран дээр давс нэмж явсан зарим хүмүүс харин хохирогч болчихсон  цагдааг үзэн ядсан харц, хатуу үг чулуудаж сууна. Улстөрийн хатуу тоглоом төрийн нүүр болсон цагдаа гэх нэг баганын нурууг гудайлгаж чадлаа. Эмнэлгийн гадна хамгаалалтад гарч дарга нараа хорих гэж байгаа албан хаагчдын царай баргар байлаа. Тангараг өргөсөн тэднийг хэн ч буруутгасангүй. Харин генерал, хурандаа нарын ар гэрийнхнээс гадна бухимдсан, хонзогносон иргэдээс цагдаагийн албан хаагчийн заамдаж авч хараал урсгаж байгаа дүр зураг харагдаж байлаа. Сүүлийн үед ийм дүр зураг олныг харж болохоор болсон. Сүхбаатар дүүргийн шүүх, эмнэлгийн гадна болсон энэ бужигнааны дараа цугларагсад  машиндаа суун одоход хамгаалалтад гарсан цагдаа нар зам даган алхах. Такси барих гэж гар өргөсөнгүй. Тэд халаас нимгэн ч тушаал, тангарагтаа захирагдан үүргээ гүйцэтгэнэ. Цагдаагийн дүрэмт хувцас өмссөн тэр хүний ард гэр бүл, баяр гуниг бүгд байдаг гэдгийг бид мартчихаад байх шиг. Уруудсан нэгнээ гишгилдэг, хазайсан нэгнээ түлхдэг муухай зангаасаа бол эвлэлдэн нэгдэж чадаггүй. Цагдаа ч хүн шүү дээ. Тэд яахлаараа бусдаас илүү доромжлуулж, бусдад гүтгүүлэх гэж. Тэд яах гэж халуунд халж, хүйтэнд хөрч, хэний төлөө зүтгэж яваа юм бэ? Тэднийг би хууль ёс мэддэгтээ, төлөв даруудаа ингэж хохирсон ч хохироогч болж явна гэж бодохгүй байна. Долдугаар сарын 1-ний галдан шатаагчдын тугийг барьж явагсдаас, турхирагчдаас цагдаа нар хохирол нэхээгүй. Үймээний үеэр хүнд гэмтэл авч ажлын чадваргүй болсон цагдаа бүсгүйн тухай нэвтрүүлгийг хүмүүс нулимс бөмбөрүүлэн үзсэн. Хөлсний умгар өрөөнд гурван хүүхэдтэйгээ чихэлдэн толгой хорогдож байгаа түүнд дүрэмт хувцас нь хүч, амьдрах, ажиллах урам, хөл дээрээ босгох итгэл өгдөг. Хамт олонтойгоо эргүүлдээ гараад явахаараа өвчнөө мартаж урагшаа зүтгэдэг хэмээн нүд нь гэрэлтэн ярих цагдаа бүсгүй ажил мэргэжлээрээ бахархана. Тэрээр долдугаар сарын нэгний үймээний үеэр өөрийг нь тоосгоор цохиж гэмтээсэн буруутныг эрж хайж, хохирол нэхэмжилж гомдоллосонгүй. Харин тэр өдрийг дурсахад түүний нүдэнд айдас хурж байсан юм. Цагдаа нар  үүрийн таван жингээр ирээд үдшийн бүрий тасартал амаа ч усаар чийглэлгүй хамгаалалтын байрандаа зогсож, танхайрагчдын шидсэн чулуу, барьсан модоор цохиулж байхдаа ч ард түмнийхээ өмнө өргөсөн тангарагтаа үнэнч явсан гэдэгт итгэж байна.  Цагдааг өндөг шиг өөгүй сайн хүмүүс гэж хэлэхгүй. Сайн муу холилдсон сав шимийн өртөнцөд байдаг л дутагдал цагдаад бий. гэхдээ тэдний хийсэн гавьяа, тангарагтаа үнэнч олонхи нь дутагдалтай  багахан хэсгийнхээ нүгэлийг цайруулах биз. "Монгол Улсын ИРГЭН БИ цагдаагийн албанд орж ажиллахдаа төрийн хуулийг дээдлэн биелүүлж, хүний эрх, эрх чөлөөг хүндэтгэж, гэмт хэрэгтэй тэмцэх, нийгмийн хэв журам хамгаалах үйл хэрэгт чин шударгаар зүтгэж, шаардлага гарвал амь насаа үл хайрлахаа батлан тангараглая" гэх тангараг өргөн үүрэг гүйцэтгэдэг тэдний сэтгэлд нь сүүдэр хуруулмааргүй байна.