Амьддаа бие биеэ хайрла, хүмүүсээ Алив сайхан бүхнээ бусдаас битгий харамла! Хэрэггүй үгийн зэвээр зүрхийг минь бүү шархлуул, Хэн нэгнийгээ харанхуй нүх рүү битгий түлх! Архинд орсон нэгийгээ шоолж бүү инээ, Аяа, чиний аав чинь ч байж мэднэ шүү. Амжиж, чи өөрөө алдрын зэрэгт хүрсэн бол Аз жаргалын хаалгыг бусаддаа нээж өг! Ачийг чинь тэд бас бүү мартаг. Өнөөдөр энэ шүлгийг мэдэхгүй хүн ховор биз ээ. Энэ бол мэдээж Монгол Улсын Төрийн шагналт, нэрт яруу найрагч О.Дашбалбар агсны хүмүүст ухаарал хайрласан шүлгийнхэн нэгээхэн хэсэг. Өнөөдөр түүний 55 насны ой тохиож байна. Монголын төр нийгэм, утга зохиол, соёл, яруу найргийн гарамгай зүтгэлтэн тэрээр 1957 оны энэ өдөр Сүхбаатар аймгийн Наран сумын Дарьгана нутагт мэндэлжээ. 1984 онд М.Горькийн нэрэмжит Москвагийн утга зохиолын дээд сургуулийг төгсч байсан бол 1996 онд Монголын Уламжлалын Нэгдсэн Намаас нэр дэвшиж, УИХ-ын гишүүн болж эх орон, газар шорооныхоо төлөө цогтой тэмцэж байсан. Тэрээр 1999 оны 10-р сарын 16-нд буюу 42-хон насандаа хорвоог орхин одсон нь монголын яруу найраг, улс төрд томоохон гарз учруулсан юм. Өнөөдөр түүний дуу хоолой өнөөгийн Монголын төр засагт үнэхээр дутагдаж байгаа гэдэгтэй хэн ч маргахгүй болов уу. О.Дашбалбар бол яахын аргагүй монголын агуу яруу найрагчдын нэг, омог бардам, зориг төгөлдөр найрагч байсан билээ. Түүний шүлгийг унших тоолондоо хүн бүр дахин нэг шинэ зүйл ухаарах шиг болдог гэдэг эргэлзэхгүй байна.  Түүний “Амьддаа бие биеэ хайрла хүмүүсээ”, “Тэнгэр шиг бай”,Залуус дүү нартаа хүргэх шүлэг, “Тэнгэрлэг эх орон минь тандаа мөргөмү” зэрэг түүний бүхий л шүлгүүдэд энэ их хүний үзэл бодол, санаа, санаашрал, баяр гуниг бүхэн нь оршин байдаг билээ. Тэрээр “Амьддаа бие биеэ хайрла”, хүмүүсээ шүлгээ 23-хан насандаа туурвиж байсан юм билээ.  Өнөөдөр түүний 55 насны ойд зориулсан “Эх орон-Оюун санаа, яруу найраг” нэртэй яруу найргийн наадам өнөөдөр болж байна. Ингээд түүний 1998 онд бичиж байсан нэгэн шүлгийг хүргэе. Би огт гунихгүй Зорилгогүй тоглоомонд өртөж, золгүй амьдралаа мартаж Зол жаргалыг үзэн ядавч зоргоороо амьдрах би дуртай Ертөнц даяараа намайг мартсан ч би огт гунихгүй Ертөнц даяараа намайг магтсан ч би огт мишээхгүй Энэ ертөнцөд ердийн энгийн адуу шиг, шувуу шиг амьдарч Эргэж ирэхээр нисэн одож, буцан ирэхдээ хүн шиг л амьдарна Амьдралын зорилго инээдийг минь хүргэнэ, юу юм бэ… Амьд яваа минь бурханы тоглоом, үйлийн сүлжээс! Далдуу модтой, номтой, хүүхэнтэй, дарстай тоглож Дашбалбартайгаа ч тоглож явсаар би дөч гарлаа Намайг Дашбалбар гэж нэрлэсэн юм, энэ миний өмсгөл Надаас нэр-хувцсыг минь хуу татвал би хэн юм бэ? Д,Цэцэг